سخنى از آن حضرت (ع ) در برانگیختن اصحابش به جنگ :
و من کلام له ع یَحُثُ فِیهِ اءصْحابَهُ عَلَى الْجِهادِ
وَاللَّهُ مُسْتَاءْدِیکُمْ شُکْرَهُ، وَ مُوَرِّثُکُمْ اءَمْرَهُ، وَ مُمْهِلُکُمْ فِی مِضْمارٍ مَحْدُودٍ لِتَتَنازَعُوا سَبَقَهُ، فَشُدُّوا عُقَدَ الْمَآزِرِ، وَاطْوُوا فُضُولَ الْخَواصِرِ، لاتَجْتَمِعُ عَزِیمَهٌ وَ وَلِیمَهٌ، مَا اءَنْقَضَ النَّوْمَ لِعَزائِمِ الْیَوْمِ، وَاءَمْحَى الظُّلَمَ لِتَذاکِیرِ الْهِمَمِ.
سخنى از آن حضرت (ع ) در برانگیختن اصحابش به جنگ :
خداوند از شما مى خواهد که سپاس او به جاى آورید. و فرمانروایى خود را براى شما نهاده است . در میدان پهناور مسابقت مهلتتان داده تا براى به دست آوردن جایزه به رقابت برخیزند. پس کمربندها را محکم کنید و دامنها را بر کمر زنید. زیرا به میدان نبرد رفتن ، کار دیگر است و به بزم سور رفتن ، کارى دیگر. اى بسا خواب نوشین شب هنگام ، تصمیمهاى روز را باطل سازد و چه بسا تاریکیها تصمیمها را از یادها بزداید
